Wakacje Poirota - odc.3

[Alibali]

Nie, nie pokręciłaś Dzięki za odwiedziny i śłiczny komentarz. W takim razie - za zgodą czytających, i nie znających prawdziwego przebiegu zdarzeń, a także tych, którzy znają i klochają ten odcinek - Hector Laurent zostanie "wciągnięty na pokład"! I to dosłownie

[bobas52]

Z przykrością muszę stwierdzić, że nie są to moje klimaty. Nie ciągnęło mnie nigdy do kryminałów ani romansów. Zdecydowanie bardziej lubię książki w stylu komedii obyczajowych (Joanna Chmielewska) czy powieści Margaret Atwood. Obecnie dorwałam świetną biografię Macieja Stuhra pełną humoru i satyry oraz anegdot -"Stuhrmówka, czyli gen wewnętrznej wolności".
Co nie znaczy, że nie potrafię docenić innych autorów.

Muszę przyznać, że kapitalnie uchwyciłaś postać Poirota i klimat tamtej epoki. Masz lekkie pióro, a format jaki przyjęłaś aby pokazać całość kryminalnej zagadki wraz z jej wszystkimi wątkami, w niczym nie odbiega od dobrze napisanej książki .

P.S Dodatkowe uznanie za opanowanie dymków (od kiedy mam Windowsa11, wiem jak ciężko znaleźć właściwy program do obróbki zdjęć).

[Alibali]

@bobas52
Bobinko - przykro mi bardzo, że nie trafiłam w twoje gusta - sądziłam, że historyjka zainteresuje cię. Zwłaszcza, że serial Poirot to nie są prawdziwe kryminały - choć rzeczywiście ofiary ścielą się w niektórych odcinkach gęsto. Ale raczej jest to zabawa w stylu - skądinąd lubianej przez ciebie - Joanny Chmielewskiej, która pisała swoje opowiadania "sensacyjne" z dużym przymrużeniem oka. I Poirot też puszcza do nas oko! Cały serial nie ma nic wspólnego z tymi wszystkimi ciemnymi i ponurymi historiami pokazywanymi nawet w tak "pobożnym" serialu jakim jest Ojciec Mateusz.
Wszystkie historie dzieją się w wyższych sferach angielskich, bo Agatha sama kiedyś przyznała, że o biedakach nikt by nie chciał czytać

Mam nadzieję, że mimo tego zechcesz zaglądać do historyjki i wiernie komentować, (jak zawsze do tej pory), bo wszak "Cygan nawet dał się powiesić - dla towarzystwa" - więc się poświęcisz odrobinę

Mam nadal sporo kłopotu z tymi dymkami, bo z lenistwa (przyznaję bez bicia) nie chciało mi się do tej pory zgłębiać tematu.
O gifach nawet nie marzę, choć umiejętność ich tworzenia bardzo by mi w tej historyjce pomogła.
Nie zabieram się za zgłębianie ich tajników, bo mam głowę zaprzątniętą nadchodzącym wyjazdem. Gdy wrócę to nie omieszkam wykorzystać twojej wiedzy, jeśli zechcesz się nią podzielić.

[aanielka]

@Alibali @Percival159 Nawet jeśli Laurent zostałby zabity w tej historii to mógłby przecież odegrać rolę po-życia w innej opowieści jako duch ze "śmiertelnego" dodatku, mszczący się na swoim mordercy

Filmów o Poirocie nie oglądałam, a jeśli już to nie pamiętam, coś z Agaty może czytałam w zamierzchłych czasach ale też nic nie pamiętam i nie jestem wielką miłośniczką Czwórki, ale historyjka imponująca, podziwiam inwencję, humor no i wytrwałość oraz cierpliwość, bo to chyba mnóstwa czasu wymaga, te dymki, dobranie pozasimowej zawartości, zainicjowanie odpowiednich ujęć, no i tekst jeszcze .

[Percival159]

@Alibali @Percival159 Nawet jeśli Laurent zostałby zabity w tej historii to mógłby przecież odegrać rolę po-życia w innej opowieści jako duch ze "śmiertelnego" dodatku, mszczący się na swoim mordercy

@aanielka Zawsze to jakiś pomysł na drugie życie bohatera! Oczywiście, o ile Ala zdecydowałaby się na dodanie elementu nadnaturalnego do swojej opowieści, bo jakby nie było - to jej poletko twórcze.

[SimDels]

Mega teksty i scenki Podczas kiedy jedna dama nie kryje tego, że zadźgałaby... a inna imieniem Arlenka uwodzi niczym bezwstydna syrenka W tym całym zamieszaniu gdy jedni się kłóca a ini flirtują nasz dzielny detektyw zdaje się być obojny i niwzruszoiny jak skała - oto prawdziwy buddyjski spokój godny najlepszego detektywa, któy na emocje musi byc odporny choćby nie wiem jak przezabawnie to czasami wyglądało